Ongehinderd door wetten en regels. Geleid door mijn fantasie en de wil om iets te maken dat nog nooit gemaakt is. Ik was de eerste die hier landde, een pionier. Doen wat je belangrijk vindt zonder beperking. Dat is voor mij de ziel van De Glasfabriek.

Leven, feesten, werken, creëren, jezelf zijn of in de huid van een ander kruipen. Nog onbegrensd door een teveel aan vooroordelen en ideeën over hoe het moet en hoe het hoort. De Glasfabriek heeft een ziel vanaf de eerste steen. Een plek waar je jezelf kan blijven en kan leven zoals jij dat wil.

Mensen willen een kop koffie halen als ze ’s ochtends naar hun auto lopen. Ze willen dat hun kinderen veilig kunnen spelen en zelf een oogje in het zeil houden, in de zon. Ze willen een drankje kunnen pakken of iets bijzonder lekkers eten zonder ver weg te hoeven. Als we plannen maken, kijken we eerst naar mensen, naar wat zij willen. Want zij zijn sterker dan stenen. Zij geven De Glasfabriek straks het karakter.

De stad zal nooit een bos worden. Dat hoeft ook niet, maar de stad kan wel van een bos leren. Hoe groen rust en koelte brengt, moeiteloos al het water van een wolkbreuk in de grond bewaart voor droge tijden. En hoe het vogels en mensen laat fluiten. Dus dat het ontwerp van De Glasfabriek is begonnen met een groot park, dat snap ik wel.

De vibe is niet te vangen. En al helemaal niet in woorden. De stad is altijd in ontwikkeling staat nooit stil. Hier wordt elke minuut een nieuwe stijl geboren. Hier wordt 24 uur per dag, geleefd, gekookt, gegeten, gelachen en gedanst. De energie van de stad heeft een ritme. Overal waar ik dat ritme voel is mijn stad. En zolang dát er is, ga ik er nooit meer weg.

Mensen die iets meebrengen. Noem het creativiteit, de wil om iets te doen en iets te maken. Die hier niet alleen komen slapen, maar hier willen leven. Die mensen maken de stad en maken de wijk. Wat mij betreft is De Glasfabriek er voor hen. Want dan komt alles in beweging.

Bieren maken die ik zelf zou willen drinken. Iets creëren dat er nu niet is en dat er nooit geweest is. Nieuwe ideeën ontstaan door toevallige ontmoetingen. Met mensen uit alle delen van de wereld, én uit de buurt. Dat is de kracht van de stad. Dat is voor mij de belofte van De Glasfabriek.